به چه سكوت خوبي رسيده اي. يادت هست چقدر بدم مي آمد از خودم وقتي زيادي حرف ميزدم. نوشته ات به جانم نشست و پرم كرد. چقدر در اين سكوت با تو حرف دارم.
فارغ از آن چه در ايران مي گذرد هنوز فكر مي كنم اجتماع آدم ها با عقل جمعي بهتر اداره مي شود و سمبل آن راي دادن است. حالا اين كه اصولا بعد از نظارت استصوابي شوراي نگهبان آيا انتخابات ماهيتي دارد يا نه يك چيز ديگر است كه من هم موافقم در اين رابطه فقط سكوت كنم.
