مدت زماني است كه پنجه بر پوسته شب مي كشم شايد بتوانم دل سياهي را بدرم و نجات يابم. مدت زماني ست كه چيزي در وجودم طناب دارم را بسته است .مدت زماني است كه مي ترسم مي گريم. مدت زماني ست كه ديگر در دل سياه شب ستاره اي نيست يا هست و من كور شده ام . ديگر زمان آن رسيده كه از روي صندلي بپرم...